🕺 Art 41 Ustawy O Vat 2020

dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1903), z tym że kosztem uzyskania przychodów jest poniesiona opłata produktowa, o której mowa w art. 12 ust. 2 tej Warszawa (woj. mazowieckie) Zobacz innych prawników. Art. 90. pod. tow. i usł. - Ustawa o podatku od towarów i usług - 1. W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7–11, art. 14 obowiązek podatkowy w przypadku towarów własnej produkcji ust. 6, art. 20 powstanie obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów oraz wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, art. 21 41. W postępowaniu podatkowym, księgi podatkowe uważa się za nierzetelne, jeśli: a. Dokonywane w nich zapisy nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego b. Są prowadzone niezgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości c. Organ podatkowy wydał postanowienie o uznaniu, że księgi nie mają mocy dowodowej. 42. Niezależnie od tego, czy mały podatnik wybrał metodę kasową (art. 99 ust. 2 ustawy o VAT), czy jej nie wybrał (art. 99 ust.3 ustawy o VAT), może on odliczyć podatek naliczony w deklaracji bieżącej, a jeśli tego nie zrobi – w deklaracji za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. W tym zakresie nic się nie zmieniło. [1] Art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931) (ustawa o VAT). [2] W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. – art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. 1) nie stosuje się przepisów art. 83 ust. 1 pkt 2 oraz załącznika nr 2 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, a także przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 41 ust. 15 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, Od 1 stycznia 2022 r. usługi finansowe zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7, 12, 38-41 ustawy o VAT - świadczone na rzecz podatników - mogą być opodatkowane (po spełnieniu określonych warunków wymienionych w ustawie). Są to: W dniu 29 kwietnia 2022 r. w Systemie Informacji Celno-Skarbowej EUREKA (na stronie internetowej. Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2021 r. W przypadku realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych uzyskanych w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, w związku z którymi został określony przychód Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%. Lista towarów, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. - Zawiadomienie o prowadzeniu magazynu wykorzystywanego w procedurze magazynu typu call-off stock. www.wskazniki.gofin.pl. Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT czynni płatnicy podatku od towarów i usług zobowiązani są złożyć deklarację rozliczeniową wykazującą dokonane w danym okresie transakcje za zakończony okres. W sytuacji gdy podatnik rozlicza się miesięcznie, do 30 września 2020r. zobowiązany był przygotować druk deklaracji VAT-7. Termin y1DUx41. Z r. wejdą w życie bardzo ważne zmiany w ustawie z r. o podatku od towarów i usług ( z 2018 r. poz. 2174 ze zm.; dalej: VATU). Zmiany te wprowadzą przepisy dwóch ustaw nowelizujących, tj. ustawy z r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw ( z 2019 r. poz. 1520) i w ustawy z r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw ( z 2019 r. poz. 1751). 1. Nowa matryca stawek VAT Ustawa z r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw ( z 2019 r. poz. 1751) określa nowy zakres stosowania obniżonych stawek VAT w wysokości 8% i 5%. Co prawda nowe przepisy w tym zakresie wejdą w życie r., lecz na mocy przepisów przejściowych będą stosowane dopiero od r. Zmianom tym towarzyszyć będzie rezygnacja z obecnie stosowanych w ustawie o VAT symboli PKWiU z 2008 r. Symbole te zostaną zastąpione odpowiednimi symbolami CN (w przypadku towarów) lub symbolami PKWiU z 2015 r. (w przypadku usług). Więcej treści podatkowych po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj. Sprawdź Nowa treść załączników wymieniających towary i usługi opodatkowane według obniżonych stawek VAT Zakres stosowania obniżonych stawek VAT w wysokości 8% i 5% wynika przede wszystkim z treści załączników, odpowiednio, nr 3 i 10 do VATU. Od r. stosowana będzie nowa treść tych załączników. Zmiany mają na celu uproszczenie systemu stawek VAT w zakresie towarów poprzez przyjęcie jednej (takiej samej) stawki podatku dla całych – w miarę możliwości i przy racjonalności systemu – działów CN. W związku z tym ograniczona zostanie ilość przypadków, gdy podobne towary (towary takiej samej kategorii) były czasem opodatkowane według różnych stawek. Przykładowo, według obniżonej stawki VAT 5% będą opodatkowane wszystkie towary sklasyfikowane w działach CN: – 02 – Mięso i podroby jadalne, – 04 – Produkcja mleczarska; jaja ptasie; miód naturalny; jadalne produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, – 07 – Warzywa oraz niektóre korzenie i bulwy, jadalne, – 08 – Owoce i orzechy jadalne; skórki owoców cytrusowych lub melonów, itd. Powyższe wiąże się z koniecznością zmiany stawek VAT dla niektórych towarów. W zakresie tym najczęściej obowiązywać będzie zasada obniżania stawek VAT („równania w dół”). W drodze wyjątku od tej zasady w niektórych przypadkach stawki VAT ulegną jednak podwyższeniu (zob. tabelę). Najważniejsze dokonywane r. zmiany wysokości stawek VAT dla towarów Obniżenie stawki VAT Podwyższenie stawki VAT Towary Zmiana stawki VAT Towary Zmiana stawki VAT owoce tropikalne i cytrusowe, niektóre orzechy (pistacjowe, migdały, kokosowe) ze stawki 8% na 5% niektóre przyprawy nieprzetworzone (np. gałka muszkatołowa, kwiat muszkatołowy, kmin, szafran, kurkuma) ze stawki 5% na 8% pieczywo oraz wyroby ciastkarskie z trzech stawek podatku VAT (5%, 8% i 23%) zależnych od daty przydatności do spożycia na stawkę 5% homary i ośmiornice oraz inne skorupiaki, mięczaki i bezkręgowce wodne ( kraby, langusty, krewetki, ostrygi, małże, ślimaki) oraz przetwory z nich, kawior oraz namiastki kawioru ze stawki 5% na 23% zupy, buliony, żywność homogenizowana i dietetyczna ze stawki 8% na 5% lód używany do celów spożywczych i innych celów chłodniczych ze stawki 8% na 23% musztarda, przyprawa słodka papryka, niektóre przyprawy przetworzone ze stawki 23% na 8% drewno opałowe ze stawki 8% na 23% produkty dla niemowląt i dzieci, tj. żywność przeznaczona dla niemowląt i małych dzieci, smoczki, pieluszki oraz foteliki samochodowe ze stawki 8% na 5% artykuły higieniczne (podpaski, tampony higieniczne, pieluchy) ze stawki 8% na 5% O ile w przypadku towarów nastąpi wiele zmian w wysokości stawek podatku VAT, usługi najczęściej pozostaną opodatkowane podatkiem VAT według dotychczasowych stawek podatku. Wyjątek stanowić będzie wprowadzenie stawki 8% na świadczenie usług polegających na licencjonowaniu programów komputerowych stanowiących wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych (zob. poz. 73 nowego załącznika nr 3 do VATU). Efektem dokonywanych zmian będzie istotne zmniejszenie liczby pozycji w załącznikach nr 3 i nr 10 do VATU. I tak liczba pozycji w załączniku nr 3 do VATU (określa on towary i usługi opodatkowane stawką 8%) zmniejszy się z 150 do 73 (z czego towarów dotyczyć będzie jedynie 18 pozycji). Z kolei liczba pozycji w załączniku nr 10 do VATU (określa on towary i usługi opodatkowane stawką 5%) zmniejszy się z 35 do 24. Szkolenia z zakresu podatków – aktualna lista szkoleń Sprawdź Określenie stawki 8% dla czynności dokonywanych w ramach działalności gastronomicznej Nie zawsze czynności dokonywane w ramach działalności gastronomicznej stanowią świadczenie usług w rozumieniu VAT. W świetle przepisów unijnych oraz orzecznictwa unijnego niekiedy czynności te z punktu widzenia VAT stanowią dostawy towarów (np. w przypadku sprzedaży posiłków na wynos czy w przypadku posiłków zamawianych na telefon). Przez wiele lat przyjmowano powszechnie, że dostawy takie korzystać najczęściej mogą z opodatkowania stawką 5%, jako dostawy gotowych posiłków i dań (na podstawie art. 41 ust. 2a w zw. z poz. 28 załącznika nr 10 do VATU). Zmieniło się to wraz z wydaniem przez Ministra Finansów niekorzystnej dla podatników w tej kwestii interpretacji ogólnej z r., Interpretacja ta nie jest jednak dla podatników wiążąca, a w konsekwencji wielu podatników wbrew jej treści nadal stosuje stawkę 5% do dostaw towarów dokonywanych w ramach działalności gastronomicznej (co organy podatkowe rzadko kwestionują). Z r. stan prawny w tym zakresie się zmieni, gdyż od tego dnia stosowany będzie art. 41 ust. 12f VATU ustanawiający jako zasadę stosowanie stawki VAT 8% do wszystkich czynności (tj. do dostaw towarów i świadczenia usług), które na gruncie PKWiU z 2015 r. są klasyfikowane jako usługi związane z wyżywieniem. Przykład Podatnik prowadzący restaurację do sprzedaży posiłków dostarczanych do domu klienta stosuje stawkę VAT 5% (uznając stanowisko zajęte przez Ministra Finansów w interpretacji ogólnej za nieprawidłowe). Od r. postępowanie takie będzie jednoznacznie nieprawidłowe, gdyż w świetle art. 41 ust. 12f VATU sprzedaż taka będzie opodatkowana VAT według stawki 8% (a w niektórych przypadkach nawet 23%, np. w przypadku dań z owocami morza). Stawka 8% nie będzie miała jednak zastosowanie do całej sprzedaży składającej się na takie czynności, gdyż istnieć będą trzy grupy wyłączeń z zakresu stosowania stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 12f VATU (w zakresie tym stosowana będzie stawka podstawowa 23%). Wyłączenia te dotyczyć będą sprzedaży: 1) napojów innych niż wymienione w załączniku nr 3 lub załączniku nr 10 do VATU lub w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, w tym ich przygotowania i podania; 2) towarów nieprzetworzonych przez podatnika, innych niż wymienione w załączniku nr 3 lub załączniku nr 10 do VATU lub w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie; 3) posiłków, których składnikiem są: – homary i ośmiornice oraz inne towary objęte CN 0306-0308 (np. krewetki, małże czy ślimaki), – kawior lub namiastki kawioru objęte CN 1604, – przetwory z homarów i ośmiornic oraz innych towarów objętych CN 1603 00 i CN 1605. Przykład Podatnik prowadzący restaurację ma w ofercie, dania z krewetek. Obecnie sprzedaż takich dań jest opodatkowana VAT według obniżonej stawki 8%. Od r. ich sprzedaż będzie opodatkowana VAT według stawki 23%. Stawka 8% do świadczenia robót konserwacyjnych Obecnie możliwość oraz zakres stosowania stawki 8% do świadczenia robót konserwacyjnych określają przepisy wykonawcze – tj. przepisy § 3 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia z r. Ministra Finansów w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych ( z 2018 r. poz. 2350). Zmieni się to z r., kiedy to zacznie być stosowane nowe brzmienie przepisów art. 41 ust. 12 i 12c-12e VATU. A zatem od r. stawka 8% do świadczenia robót konserwacyjnych (tj. robót mających na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części, innych niż remont) będzie stosowana na podstawie przepisów ustawowych. Zmianie tej nie będzie towarzyszyć zmiana zakresu stosowania stawki 8% do świadczenia robót konserwacyjnych. Nadal zatem roboty takie będą opodatkowane stawką 8%, jeżeli dotyczyć będą obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (także jeżeli są to budynki mieszkalne jednorodzinne lub lokale mieszkalne, których powierzchnia użytkowa przekracza, odpowiednio, 300 m2 lub 150 m2). 2. Zastąpienie deklaracji VAT-7/VAT-7K przekształconym plikiem JPK_VAT Jednym z obowiązków czynnych podatników VAT jest obecnie składanie co miesiąc lub kwartał deklaracji VAT-7/VAT-7K. Czynni podatnicy są również obecnie obowiązani do przesyłania co miesiąc plików JPK_VAT. Dane w tych dokumentach częściowo się powielają, w związku z czym ustawodawca postanowił wprowadzić obowiązek składania nowego dokumentu elektronicznego (nazywanego dalej nowym plikiem JPK_VAT) wspólnego dla przesyłania deklaracji VAT i ewidencji VAT. A zatem obowiązek składania deklaracji VAT-7/VAT-7K zostanie połączony z obowiązkiem przesyłania plików JPK_VAT (zob. dodawane art. 99 ust. 11c oraz art. 111 ust. 3b VATU). W przypadku podatników składających deklaracje VAT za okresy miesięczne składające się z dwóch części nowe pliki JPK_VAT przesyłane będą w pełnym zakresie co miesiąc (w obecnie stosowanym terminie, tj. do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczą; zob. dodawany art 109 ust. 3a VATU). Natomiast podatnicy składający deklaracje VAT za okresy kwartalne: 1) za pierwszy i drugi miesiąc kwartału przesyłać będą nowe pliki JPK_VAT jedynie w części dotyczącej ewidencji VAT, 2) za ostatni miesiąc kwartału mają przesyłać nowe pliki JPK_VAT z wypełnionymi obiema częściami (zob. dodany art. 109 ust. 3b VATU). Dodatkowym uproszczeniem będzie eliminacja załącznika VAT-ZD. Załącznik ten zostanie zastąpiony polem wyboru zawartym w strukturze nowego pliku JPK_VAT. Wskazane zmiany, co do zasady, wejdą w życie r. – zob. art. 28 pkt 6 ustawy z r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw ( z 2019 r. poz. 1520), a więc pierwsze nowe pliki JPK_VAT będą musiały zostać przesłane za kwiecień 2020 r. Jednakże – jak wynika z art. 11 ust. 1 ustawy nowelizującej z – ogromna większość podatników będzie stosować nowe przepisy dopiero od r. (zob. tabelę poniżej). W konsekwencji większość podatników pierwsze nowe pliki JPK_VAT prześle dopiero za lipiec 2020 r. Wyjątek dotyczyć będzie podatników, którzy dobrowolnie rozpoczną składanie nowych plików JPK_VAT wcześniej, tj. już za okresy od 1 kwietnia do 30 czerwca 2020 r. (zob. art. 11 ust. 4 ustawy nowelizującej z r.). Zastrzec jednak należy, że podatnicy, którzy z tej możliwości skorzystają, nie będą mogli wrócić do obecnie obowiązujących zasad (zob. art. 11 ust. 6 ustawy nowelizującej z r.). Podatnicy obowiązani do przesyłania nowych plików JPK_VAT dopiero od r. 1) mikroprzedsiębiorcy, mali przedsiębiorcy oraz średni przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców, 2) organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy i trybunały oraz urzędy obsługujące te organy, w zakresie, w jakim są uznane za podatników VAT na podstawie art. 15 ust. 1 i 6 VATU, 3) inne niż wymienione w pkt 2 państwowe jednostki budżetowe, 4) jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki, 5) związki metropolitalne, 6) samorządowe jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe, utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego oraz urzędy obsługujące jednostkę samorządu terytorialnego działające w formie samorządowej jednostki budżetowej, jeżeli rozliczają się jako podatnicy VAT odrębni od jednostki samorządu terytorialnego, 7) agencje wykonawcze w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, 8) instytucje gospodarki budżetowej, 9) Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 10) Narodowy Fundusz Zdrowia, 11) podmioty lecznicze w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej, 12) szkoły i placówki niepubliczne, utworzone na podstawie ustawy o systemie oświaty lub na podstawie ustawy Prawo oświatowe, 13) Polska Akademia Nauk i utworzone przez nią jednostki organizacyjne, 14) instytuty badawcze w rozumieniu ustawy o instytutach badawczych, 15) państwowe i samorządowe instytucje kultury, 16) jednostki publicznej radiofonii i telewizji, 17) parki narodowe, 18) Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej, 19) Narodowy Bank Polski, 20) Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych 3. Zmiany w przepisach dotyczących ewidencji VAT Z r. wejdzie również w życie szereg zmian w przepisach dotyczących ewidencji VAT (z zastrzeżeniem, że większość podatników nowe przepisy w tym zakresie obowiązana będzie stosować dopiero od r.; są to ci sami podatnicy, którzy obowiązani są do przesyłania nowych plików JPK_VAT dopiero od r. – zob. punkt 2. Zastąpienie deklaracji VAT-7/VAT-7K przekształconym plikiem JPK_VAT). Po pierwsze, dodany zostanie przepis precyzujący, że faktury wystawiane do sprzedaży udokumentowanej również przy zastosowaniu kas rejestrujących ujmuje się w ewidencji VAT w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wystawione, jak również że faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w ewidencji (zob. dodawany art. 109 ust. 3d VATU). Oznacza to, że dla celów prowadzonej ewidencji VAT przyjmowane będzie, iż wartość sprzedaży i kwota podatku z tytułu takiej sprzedaży zostały wykazane w raporcie dobowym i miesięcznym z kasy rejestrującej. Zmiana ta wyłączy konieczność zmniejszania obrotu wykazanego w tych raportach o kwoty wynikające z ujmowanych w ewidencji VAT faktur wystawianych do sprzedaży udokumentowanej również przy zastosowaniu kas rejestrujących (jak rzecz się ma obecnie – zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 30..2018 r., Po drugie, w dodanym art. 109 ust. 3e VATU określony zostanie obowiązek przesłania korekty ewidencji (w ramach nowego pliku JPK_VAT) w przypadku stwierdzenia przez podatnika w przesłanej ewidencji błędów lub danych niezgodnych ze stanem faktycznym lub w przypadku zmiany danych w tej ewidencji. Na dopełnienie tego obowiązku podatnik będzie mieć na to 14 dni. Po trzecie, przepisami dodawanych art. 109 ust. 3f-3k VATU wprowadzone zostaną regulacje mające na celu zobligowanie podatników do dołożenia większej staranności przy wypełnianiu nowego pliku JPK_VAT, zwłaszcza w zakresie części ewidencyjnej. Z przepisów tych wynikać będzie: 1) uprawnienie naczelnika urzędu skarbowego do skorygowania stwierdzonych w przesłanej ewidencji błędów, które uniemożliwiają przeprowadzenie weryfikacji prawidłowości transakcji (zob. dodawany art. 109 ust. 3f VATU), 2) określenie 14-dniowego terminu (liczonego od dnia doręczenia wezwania, o którym mowa w pkt 1) na przesłanie przez podatnika ewidencji skorygowanej w zakresie błędów wskazanych w wezwaniu lub złożenie wyjaśnień wskazujących, że ewidencja nie zawiera błędów, o których mowa w wezwaniu (zob. dodawany art. 109 ust. 3g VATU), 3) kara pieniężna wysokości 500 zł za każdy błąd, która w formie decyzji nakładana będzie na podatników, którzy nie prześlą skorygowanej ewidencji, nie złożą wyjaśnień lub zrobią to po terminie albo w złożonych wyjaśnieniach nie wykażą, że ewidencja nie zawiera błędów, o których mowa w wezwaniu (zob. dodawany art. 109 ust. 3h VATU); kara ta nie będzie jednak nakładana na podatników będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, którzy za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe lub przestępstwo skarbowe (zob. dodawany art. 109 ust. 3i VATU); na uiszczenie kar pieniężnych, o których mowa, podatnicy mieć będą 14 dni od dnia doręczenia decyzji (zob. dodawany art. 109 ust. 3k VATU). Skonsultuj z ekspertem rozwiązanie problematycznych kwestii. Sprawdź 4. Rozszerzenie definicji produktów rolnych Od r. stosowana będzie nowa definicja produktów rolnych określona w art. 2 pkt 20 VATU. Wynikać z niej będzie, że produktami rolnymi w rozumieniu VAT są: 1) wszystkie towary pochodzące (będące efektem) działalności rolniczej rolnika ryczałtowego oraz towarów wytworzonych z nich przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim, oraz 2) produkty roślinne i zwierzęce przetworzone w sposób inny niż przemysłowy, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym – spełniające warunki określone w art. 20 ust. 1c–1e ustawy z r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; dalej: PDOFizU). Rozpoczęcie stosowania nowej definicji spowoduje rozszerzenie zakresu stosowania zwolnienia od VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 VATU (tj. zwolnienia obejmującego dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego) oraz szczególnej procedury dotyczącej rolników ryczałtowych. 5. Zmiana w przepisach dotyczących procedury uproszczonej rozliczania importu towarów Z r. dokonana zostanie zmiana w przepisach art. 33a VATU określających procedurę uproszczoną rozliczania importu towarów (z zastrzeżeniem, że większość podatników zmianę tę stosować będzie stosować dopiero od r.; są to ci sami podatnicy, którzy obowiązani są do przesyłania nowych plików JPK_VAT dopiero od r. – zob. punkt 2. Zastąpienie deklaracji VAT-7/VAT-7K przekształconym plikiem JPK_VAT). Zmiana ta polegać będzie na uchyleniu obowiązku przedstawienia naczelnikowi urzędu celno-skarbowego dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów (co nastąpi przez uchylenie art. 33a ust. 6 i 9-11 VATU). Obecnie naruszenie tego obowiązku skutkuje utratą prawa do rozliczania importu towarów w procedurze uproszczonej. Powierzchnia użytkowa budynku lub jego części w ustawie o podatkach i opłatach lokalnychZgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( za powierzchnię użytkową budynku lub jego części uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych; za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się, o czym stanowi art. 4 ust. 2 użytkowa budynku (lokalu) w ustawie o podatku od spadków i darowiznZgodnie natomiast z art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn ( za powierzchnię użytkową budynku (lokalu) uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian pomieszczeń na wszystkich kondygnacjach (podziemnych i naziemnych, z wyjątkiem powierzchni piwnic i klatek schodowych oraz szybów dźwigów).Także w tym przypadku powierzchnie pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się (art. 16 ust. 5 ww. ustawy).Powierzchnia użytkowa lokalu w ustawie o ochronie praw lokatorów W odmienny sposób powierzchnię użytkową definiuje art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Za powierzchnię taką uznaje się powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora, bez względu na ich przeznaczenie i sposób powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania 2 ust. 2 stanowi natomiast, że obmiaru powierzchni użytkowej lokalu „dokonuje się w świetle wyprawionych ścian, a powierzchnię pomieszczeń lub ich części o wysokości w świetle równej lub większej od 2,20 m należy zaliczać do obliczeń w 100%, o wysokości równej lub większej od 1,40 m, lecz mniejszej od 2,20 m – w 50%, o wysokości mniejszej od 1,40 m pomija się całkowicie. Pozostałe zasady obliczania powierzchni należy przyjmować zgodnie z Polską Normą odpowiednią do określania i obliczania wskaźników powierzchniowych i kubaturowych w budownictwie”.Definicja najbardziej zbliżona do definicji zawartej w ustawie o ochronie praw lokatorów znajduje się w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tak: Ewa Bończak – Kucharczak w Komentarzu do ustawy o własności lokali, publ. Lex, oraz Sąd Okręgowy w Poznaniu w wyroku z dnia 3 lipca 2018 r. sygn. akt XVIII C 1090/17).Znaczenie odrębnej definicji powierzchni użytkowej zawartej w ustawie o ochronie praw lokatorówOdrębna definicja powierzchni użytkowej zawarta w ustawie o ochronie praw lokatorów ma jednak zastosowanie tylko do stosunków prawnych objętych zakresem działania tej ustawy, a więc do stosunków łączących lokatorów (zdefiniowanych w tej ustawie) z właścicielami (w rozumieniu definicji zawartych w tej samej ustawie). Definicja ta nie ma wobec tego zastosowania np. do ustalania powierzchni użytkowej lokali dla potrzeb ustanawiania odrębnej własności lokali. Można jednak przyjmować do tych celów powierzchnię użytkową obliczoną zgodnie z przepisami ustawy o ochronie praw lokatorów, byleby tylko ten sam sposób obliczania powierzchni stosować konsekwentnie dla wszystkich lokali w danej takiego stanu rzeczy jest brak konieczności stosowania Polskiej Normy w zakresie powierzchni użytkowej. Poprzednia Polska Norma, która przewidywała takie same zasady obliczania powierzchni użytkowej w zależności od wysokości pomieszczeń, jakie przewiduje art. 2 ust. 2 utraciła moc obowiązującą dnia 3 kwietnia 1999 r. Zastąpiła ją Polska Norma PN-ISO 9836:1997, obowiązująca od dnia 3 kwietnia 1999 r., według której powierzchnia użytkowa jest to część powierzchni kondygnacji netto (czyli powierzchni ograniczonej przez elementy zamykające, obliczanej dla wymiarów budynku w stanie wykończonym, na poziomie podłogi, nie licząc listew przypodłogowych, progów itp., bez powierzchni otworów na drzwi i okna w elementach zamykających, za to z powierzchnią elementów nadających się do demontażu, takich jak ścianki działowe, rury, kanały), która odpowiada celom i przeznaczeniu budynku (tak: Sąd Okręgowy w Poznaniu w wyroku z dnia 3 lipca 2018 r. sygn. akt XVIII C 1090/17).Powierzchnia użytkowa budynku a Polska Klasyfikacja Obiektów BudowlanychW rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (pkob) postanowiono z kolei, że całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:powierzchni elementów budowlanych, podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów;powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych;powierzchni komunikacji, np. klatek schodowych, dźwigów, „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).Brak jednoznacznych regulacji prawnych dotyczących powierzchni użytkowej Regulacje prawne dotyczące powierzchni użytkowej nie pozwalają jednoznacznie stwierdzić, jakie reguły stosować przy jej ustalaniu. Pojęcie powierzchni użytkowej w budynkach mieszkalnych występuje bowiem w wielu aktach prawnych. Tymczasem chociażby skoro przepisy zawierające ogólną zasadę obliczania udziałów we własności nieruchomości wspólnej przypadających poszczególnym właścicielom lokali zawierają pojęcie powierzchni użytkowej, to ważna staje się wiedza, czym jest powierzchnia użytkowa i jak się ją obliczania powierzchni użytkowej podawane w tych aktach nie są jednolite. Czasem używa się tylko terminu „powierzchnia użytkowa”, nie precyzując, co termin ten znaczy. Niekiedy stosuje się własną definicję, a czasem przywołuje Polską Normę. Jednak dokument nieobowiązujący powszechnie, jakim stała się Polska Norma PN-ISO 9836:97, nie stanie się dokumentem powszechnie stosowanym, chyba że zostanie przywołany w odpowiednich ustawach lub rozporządzeniach albo wprowadzony do zbioru norm obowiązujących. Stosuje się zatem różnorodne podejścia do zasad obliczania powierzchni użytkowej (tak: Sąd Okręgowy w Poznaniu w wyroku z dnia 3 lipca 2018 r. sygn. akt XVIII C 1090/17).Zasady Polskiej Normy PN-70/B-02365Według Polskiej Normy PN-70/B-02365 z 30 czerwca 1970 r. powierzchnię użytkową mieszkania ustala się w ten sposób, że pomiaru dokonuje się metr nad podłogą; w stanie surowym, tzn. bez tynków i okładzin wykonywanych na miejscu; wnęki w ścianach o powierzchni powyżej 0,1 m2 dolicza się do powierzchni mieszkania; pilastry i inne występy ścienne o powierzchni powyżej 0,1 m2 potrąca się z powierzchni pomieszczenia i dolicza do powierzchni pomieszczenia o wysokości wyższej od poziomu danej kondygnacji nie wyodrębnia się z powierzchni całego pomieszczenia; powierzchnię pomieszczenia ze skośnym sufitem – o wysokości powyżej 2,20 m liczy się w 100%, o wysokości od 1,40 m do 2,20 m liczy się w 50%, poniżej 1,40 m nie wlicza się do powierzchni pomieszczenia; powierzchni zewnętrznych niezamkniętych ze wszystkich stron, a dostępnych z danego pomieszczenia (balkony, loggie, tarasy itp.) nie wlicza się do powierzchni pomieszczenia, mieszkania lub lokalu użytkowego; dokładność pomiarów i obliczeń powierzchni do 0,1 Polskiej Normy PN-ISO 9836:1997Pomiar pomiaru powierzchni lokalu mieszkalnego według Polskiej Normy PN-ISO 9836:1997 dokonywany jest na poziomie podłogi i w stanie wykończonym, po otynkowaniu, nie dolicza się według tej metody wnęk w ścianach o powierzchni powyżej 0,1 m 2, zaś powierzchnię ze skośnym sufitem według normy PN-ISO 9836:1997 – liczy się w całości, zgodnie z powierzchnią podłogi, ale dzieli się na dwie części: część o wysokości 1,90 m i więcej oraz na część o wysokości poniżej 1,90 m, którą można zaliczyć wyłącznie do powierzchni tym według PN-ISO 9836:1997 dolicza się do powierzchni pomieszczenia, wykazując oddzielnie: powierzchnie nienakryte (balkony, tarasy) i powierzchnie nakryte (loggie) (tak też: Sąd Rejonowy w Ostródzie w wyroku z dnia 22 listopada 2017 r. sygn. akt I C 33/17).Obowiązek stosowania Polskich Norm pomiaru powierzchni (PN – 70/b-02365 i PN-ISO 9836:1997) W ujęciu historycznym jeśli chodzi o normy pomiaru powierzchni lokalu mieszkalnego wskazać należy, iż norma PN – 70/b-02365 „Powierzchnia budynków, Podział określenie i zasady obmiaru” została ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacyjny 30 czerwca 1970 roku i obowiązywała od 1 stycznia 1971 roku do 3 kwietnia 1999 roku. Norma ta do 1994 roku miała charakter normy obligatoryjnej. Gdy została zastąpiona Polską Normą PN – ISO 9836/1997 „Właściwości użytkowe w budownictwie. Określenie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych” ustanowioną przez Polski Komitet Normalizacyjny w dniu 28 października 1997 r. Norma ta nie była obligatoryjna począwszy od 4 marca 1999 roku przy ustaleniu powierzchni oddawanych lokali mieszkalnych, w tym na rynku deweloperskim (tak: Sąd Rejonowy w Ostródzie w wyroku z dnia 22 listopada 2017 r. sygn. akt I C 33/17).Sąd Okręgowy w Poznaniu w wyroku z dnia 3 lipca 2018 r. sygn. akt XVIII C 1090/17 wskazał, że Powierzchnia podstawowa jest to – ogólnie rzecz ujmując – część powierzchni użytkowej przeznaczona do zaspokajania podstawowych potrzeb wynikających z funkcji budynku lub jego wydzielonej części. W budynku mieszkalnym są to pokoje. Powierzchnia pomocnicza to część powierzchni użytkowej przeznaczona do zaspokojenia pomocniczych potrzeb wynikających z funkcji budynku i niewchodzących w zakres potrzeb podstawowych. W budynku mieszkalnym są to np. zgodnie z nieobowiązującym już rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 marca 1999 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm norma PN-ISO-9836:1997 „Właściwości użytkowe w budownictwie. Określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych” obowiązywała tylko w zakresie ustalonym w punkcie normy, tzn. tylko przy ustalaniu kubatury budynku. Także późniejsze rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 3 kwietnia 2001 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm dla budownictwa wprowadzało obowiązek stosowania Polskiej Normy PN-ISO 9836:1997 tylko w zakresie ustalonym w punkcie tej normy. Utraciło ono moc obowiązującą 16 grudnia 2002 r. Ostatecznie obowiązująca od dnia 1 stycznia 2003 r. ustawa z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji określa w art. 5 ust. 3, że stosowanie Polskich Norm jest powyższego wynika, że Polska Norma PN-ISO-9836:1997 nigdy nie była i nie jest obowiązującym obecnie przepisem w zakresie obliczania powierzchni użytkowej lokalu lub budynku (* o wyjątku zawiązanym z tzw. ustawą deweloperską, niżej).Obowiązek wskazania sposobu pomiaru powierzchni lokalu mieszkalnego w umowie deweloperskiejSąd Rejonowy w Ostródzie w wyroku z dnia 22 listopada 2017 r. sygn. akt I C 33/17 wyjaśnił, iż w związku z powyższym w praktyce deweloperskiej od 1999 roku spotykało się w umowach korzystanie przez deweloperów z obu przy wyborze normy służącej do obliczenia powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych ustała dopiero w dniu 29 kwietnia 2012 roku, kiedy zaczęła obowiązywać ustawa z dnia 16 września 2011 roku o ochronie nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, tzw. ustawa deweloperska regulująca tryb i nowe zasady zawierania umów pomiędzy nabywcą lokalu lub domu jednorodzinnego, a deweloperem, która w art. 22 ust. 1 pkt. 14 określającym treść umowy deweloperskiej zawiera obowiązek wskazania sposobu pomiaru powierzchni lokalu mieszkalnego lub domu zaś pomiaru powierzchni lokali mieszkalnych sprzedawanych po wejściu w życie ustawy deweloperskiej zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej z 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (obecnie uchylone – zastąpione rozporządzeniem Ministra Rozwoju z dnia 11 września 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, o czym niżej), zgodnie z którym w stosunku do budynku mieszkalnego jednorodzinnego i lokali mieszkalnych do obliczania powierzchni użytkowej zastosowanie miała Polska Norma PN-ISO 9836:1997, z uwzględnieniem następujących zasad:przez lokal mieszkalny należy rozumieć wydzielone trwałymi ścianami w obrębie budynku pomieszczenie lub zespół pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych – z uwagi na to przy obliczaniu powierzchni użytkowej nie bierze się pod uwagę powierzchni balkonów, tarasów, loggii,powierzchnię pomieszczeń lub ich części o wysokości w świetle równej lub większej od 2,20 m należy zaliczać do obliczeń w 100%, o wysokości równej lub większej od 1,40 m, lecz mniejszej od 2,20 w 50%, natomiast o wysokości mniejszej od 1,40 m – pomija się z całkowicie. Zarówno ustawa deweloperska jak i wskazane rozporządzenie weszło w życie z dniem 29 kwietnia 2012 do czasu wejścia w życie powołanego wyżej rozporządzenia deweloperzy stosowali dwie normy przy ustalaniu powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego jednorodzinnego i wielorodzinnego, tj. normę PN-70/B-02365 albo normę PN-ISO 9836:1997. Żadna z powyższych norm nie była do czasu wejścia w życie ustawy o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego normą powszechnie obowiązującą, co zmieniło się jednak po wejściu w życie ProjBudR (weszło ono w życie tego samego dnia co ustawa o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, czyli 29 kwietnia 2012 r.).Od wejścia w życie ustawy o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, deweloperzy muszą dokonywać obmiaru powierzchni lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego według jednolitych zasad, opierając się na normie PN-ISO 9836:1997. Przy czym art. 39 ustawy deweloperskiej stanowił, że jeżeli wniosek o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę został złożony przed dniem wejścia w życie ustawy, pomiaru powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego jednorodzinnego i wielorodzinnego dokonuje się na zasadach dotychczasowych tj. albo według normy PN-70/B-02365, albo według normy PN-ISO 9836:1997, jednak pod warunkiem, że wniosek o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę został złożony przed dniem wejścia w życie będzie dokonywało się wówczas w zależności od tego, jaka norma była wskazana w umowie deweloperskiej, nawet jeżeli umowa deweloperska byłaby zawierana już po wejściu w życie ustawyPostanowienia co do powierzchni użytkowej zawarte w rozporządzeniu Ministra Rozwoju z dnia 11 września 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanegoJak podnoszono, rozporządzenie Ministra Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej z 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego zostało uchylone. Obecnie obowiązuje rozporządzenie Ministra Rozwoju z dnia 11 września 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu aktualnie rozporządzenie w § 12 stanowi, że powierzchnie budynku określa się zgodnie z zasadami zawartymi w Polskiej Normie dotyczącej określania i obliczania wskaźników powierzchniowych i kubaturowych wymienionej w załączniku do rozporządzenia, (uwzględniając przepisy § 14 pkt 4 lit. a oraz § 20 ust. 1 pkt 4 lit. b).§ 20 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w kontekście wymagań części opisowej projektu architektoniczno-budowlanego wskazuje, że:powierzchnię użytkową budynku pomniejsza się o powierzchnię: przekroju poziomego wszystkich wewnętrznych przegród budowlanych, przejść i otworów w tych przegrodach, przejść w przegrodach zewnętrznych, balkonów, tarasów, loggii, schodów wewnętrznych i podestów w lokalach mieszkalnych wielopoziomowych, nieużytkowych poddaszy,powierzchnię użytkową budynku powiększa się o powierzchnię: antresol, ogrodów zimowych oraz wbudowanych, ściennych szaf, schowków i garderób,przy określaniu powierzchni użytkowej powierzchnię pomieszczeń lub ich części o wysokości w świetle równej lub większej od 2,20 m zalicza się do obliczeń w 100%, o wysokości równej lub większej od 1,40 m, lecz mniejszej od 2,20 m – w 50%, natomiast o wysokości mniejszej od 1,40 m pomija się całkowicie,przy określaniu zestawienia powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych przez lokal mieszkalny należy rozumieć wydzielone trwałymi ścianami w obrębie budynku pomieszczenie lub zespół pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb powierzchni użytkowej lokalu dla potrzeb ustanowienia odrębnej własności lokaluNie ma obowiązującego obecnie przepisu, który regulowałby kwestie obliczania powierzchni użytkowej lokalu dla potrzeb ustanowienia odrębnej własności lokalu. Można więc stosować zarówno definicję zawartą w ustawie o ochronie praw lokatorów, jak i Polską Normę (tak: Ewa Bończak – Kucharczak w Komentarzu do ustawy o własności lokali, publ. Lex, oraz Sąd Okręgowy w Poznaniu w wyroku z dnia 3 lipca 2018 r. sygn. akt XVIII C 1090/17).Powierzchnia użytkowa lokalu z perspektywy podatku VATPrzepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „powierzchnia użytkowa”. Ustawa ta nie odsyła także do definicji legalnych zawartych w innych aktach normatywnych. Pojęcie „powierzchnia użytkowa” występuje natomiast w innych aktach Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 maja 2013 r. sygn. akt I FSK 888/12 wskazał, że przy wyborze właściwej definicji należy mieć na względzie, że jednym z kryteriów wyboru tej definicji powinna być jej uniwersalność. Z uwagi na treść art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, ustanawiającego limity powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, definicja ta powinna odnosić się zarówno do budynków, jak i do lokali wskazana przez Ministra Finansów definicja całkowitej powierzchni użytkowej budynku zawarta w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. nie może być uznana za przydatną na gruncie art. 41 ust. 12b ustawy o VAT. W sposób jednoznaczny bowiem odnosi się ona wyłącznie do samą wadą z punktu widzenia art. 41 ust. 12b ustawy o VAT dotknięta jest także definicja powierzchni użytkowej zamieszczona w ustawie o ochronie praw lokatorów, która z kolei dotyczy wyłącznie powyższych zasad, dotyczących w istocie sposobu pomiaru powierzchni, pozwala stwierdzić, że na gruncie art. 41 ust. 12b ustawy o VAT pożądane byłoby stosowanie definicji powierzchni użytkowej sformułowanej na potrzeby podatku od nieruchomości, tj. w art. 1a pkt 5 w związku z art. 4 ust. 2 Jest to bowiem definicja legalna, pochodząca z przepisów prawa podatkowego, obejmująca budynki i lokale jako ich części, a przy tym zbieżna z definicją tego samego pojęcia sformułowaną na potrzeby podatku od spadków i zaś pod uwagę, że podatek od nieruchomości jest podatkiem powszechnym w tym znaczeniu, iż uiszczają go zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne, a przy tym uwzględnia on prowadzenie działalności gospodarczej, zasadne jest zastosowanie powyższej definicji także do wyliczenia powierzchni użytkowej budynku (lokalu) jako kryterium uzasadniającego zastosowanie obniżonej stawki podatku od towarów i usług. Analogiczne stanowisko jest również przyjmowane w piśmiennictwie (por. J. Zubrzycki: Leksykon VAT 2011, Wrocław 2011, s. 888-889).Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego brak definicji powierzchni użytkowej w ustawie o VAT, przy jednoczesnym braku odesłania do którejkolwiek z istniejących definicji tego pojęcia, sprawia, że możliwość zastosowania obniżonej stawki VAT zależy w istocie od dokonania możliwie racjonalnego wyboru jednej z już istniejących ustawodawca nie zadbał o zdefiniowanie pojęcia „powierzchnia użytkowa” na potrzeby stosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług, to tym samym zaakceptował sytuację, że tego wyboru będą dokonywać podatnicy, z użyciem dostępnych im środków i wskazówek, także norm stosowanych w budownictwie, co do których ustawodawca ma świadomość, iż nie są definicji powierzchni użytkowej lokalu a porządek konstytucyjnyW przywołanym wyroku z dnia 8 maja 2013 r. sygn. akt I FSK 888/12 Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił uwagę na art. 2 Konstytucji, który głosi, że Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym. Z zasady tej, w orzecznictwie konstytucyjnym i w doktrynie, wyprowadza się daleko idące konsekwencje, zarówno jeśli chodzi o same wymagania co do techniki legislacyjnej (zasada przyzwoitej legislacji, określoności przepisów), jak i co do bezpieczeństwa prawnego (zasada ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa, zasada ochrony praw nabytych).Trybunał Konstytucyjny podkreśla, że teoretycznie wyróżnione i nazwane zasady na tle konkretnych stanów faktycznych splatają się ze sobą; niejasność przepisu w praktyce zwykle oznacza niepewność sytuacji prawnej adresata normy i pozostawienie jej ukształtowania organom stosującym prawo; z kolei zróżnicowanie indywidualnych rozstrzygnięć pociąga za sobą postrzeganie prawa jako niesprawiedliwego i utratę zaufania obywateli do ocenie Trybunału Konstytucyjnego „naruszeniem Konstytucji jest stanowienie przepisów niejasnych, wieloznacznych, które nie pozwalają obywatelowi na przewidzenie konsekwencji prawnych jego zachowań” (tak: wyrok z 22 maja 2002 r., K 6/02, OTK ZU-A 2002, nr 3, poz. 33, s. 448). Z zasady określoności wynika, że „każdy przepis prawny powinien być skonstruowany poprawnie z punktu widzenia językowego i logicznego – dopiero spełnienie tego warunku podstawowego pozwala na jego ocenę w aspekcie pozostałych kryteriów” (tamże).Trybunał podkreślał wielokrotnie, że „dziedziną, w której nakaz określoności wymaga szczególnego zaakcentowania, jest – obok prawa karnego – także dziedzina prawa daninowego” (tamże; wcześniej: uchwała z 16 stycznia 1996 r., W 12/94, OTK ZU 1996, nr 1, poz. 4; wyroki z: 10 października 1998 r., K 39/97, OTK ZU 1998, nr 5, poz. 99; 13 lutego 2001 r., K 19/99, OTK ZU 2001, nr 2, poz. 30).Dopuszczalność wyboru przez organ czy też Sąd jednej z istniejących definicji „powierzchni użytkowej” dla celów obniżonej stawki VAT przy stosowaniu przepisu art. 41 ust. 12b ustawy o VAT powodowałaby „niepewność sytuacji prawnej adresata normy i pozostawienie jej ukształtowania organom stosującym prawo”, co – jak wyżej wskazano – oznaczałoby naruszenie art. 2 należy uznać, że przy obliczaniu powierzchni użytkowej lokalu i budynku na potrzeby ustalania limitów, o których mowa w art. 41 ust. 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług ( Nr 54, poz. 535 ze zm.), w celu skorzystania z obniżonej stawki podatku od towarów i usług podatnicy są uprawnieni do wyliczenia „powierzchni użytkowych” na podstawie jednej z normatywnych definicji, która umożliwi obliczenie powierzchni użytkowej zarówno budynków mieszkalnych, jak i lokali mieszkalnych. Wyliczenia „powierzchni użytkowych” można dokonać również według norm stosowanych w budownictwie, nawet jeżeli nie są one uznał, iż w rzeczonej sprawie skarżąca, jak podała we wniosku o wydanie interpretacji, na potrzeby własnej działalności na wszystkich etapach budowy stosowała normę PN-70/B-02365. Racjonalne było więc jej dążenie do zastosowania tych samych zasad przy ustalaniu, czy przekroczone zostały limity uzależniające zastosowanie obniżonej stawki podatku. Zmiany w podatku od towarów i usług są w ostatnim okresie dość powszechne i częste. Trudno czasem nadążyć czy dany przepis jest jeszcze w fazie projektu ustawy, czy jest już aktem obowiązującym. Dlatego też warto wiedzieć jakie zmiany w podatku VAT zaczną obowiązywać już od 1 września 2019 roku. Ustawa z dnia 4 lipca 2019 (opublikowana r.) o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2019 poz. 1520) wprowadza między innymi rozszerzenie katalogu podatników, którzy nie będą mogli skorzystać ze zwolnienia ze względu na limit obrotów. Zwolnienie z VAT 2020 – omówione zmiany: 1. Zwolnienie podmiotowe w VAT 2. Kto może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego? 3. Kto będzie wyłączony z prawa do zwolnienia podmiotowego z VAT od 1 września 2019 roku? 4. Podsumowanie Zwolnienie podmiotowe w VAT Przedsiębiorcy, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym limitu kwoty zł nie mają obowiązku rejestrowania się do podatku VAT (art. 113 ust. 1 i 9). Jeżeli działalność gospodarcza rozpoczyna się w trakcie roku podatkowego wartość sprzedaży uprawniającej do zwolnienia wylicza się w proporcji do okresu prowadzenia działalności gospodarczej w danym roku. W ustawie wyszczególniona jest też grupa podatników, którzy nie mogli do tej pory korzystać z tego zwolnienia (art. 113 ust. 13). Dla przypomnienia ze zwolnienia podmiotowego nie mogą skorzystać: 1) Dokonujących dostaw: a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem: energii elektrycznej (PKWiU wyrobów tytoniowych, samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji, c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b, d) terenów budowlanych, e) nowych środków transportu. 2) Świadczących usługi: a) prawnicze, b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego, c) jubilerskie; 3) Nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju. Nowa kategoria przedsiębiorców wyłączonych z prawa do zwolnienia podmiotowego z VAT od 1 września 2019 roku Z ustawy zmieniającej dowiadujemy się, że w art. 113 w ust. 13 pkt 1 po lit. e dodane zostały lit. f i g o następującej treści: f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie: preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26), urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27), maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28), g) hurtowych i detalicznych części do: pojazdów samochodowych (PKWiU motocykli (PKWiU Natomiast po pkt 2 lit. c dodano lit. d o następującej treści: d) ściągania długów, w tym factoringu. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 2019 r. z wyjątkami wskazanymi w ustawie zmieniającej. Podsumowanie Jest to kolejny pakiet zmian, który ma za zadanie uszczelnianie podatku VAT. Obowiązkiem rejestracji do VAT zostały objęte kolejne grupy podatników, których rodzaj działalności gospodarczej najczęściej występuje w tzw. “szarej strefie” i naraża budżet państwa na straty finansowe z uwagi na oszustwa podatkowe. Ustawodawca nie wprowadził przepisów przejściowych. W związku z powyższym w sytuacji otrzymania zaliczki na poczet dostaw towarów czy usług przed dniem wejścia w życie nowych przepisów nie będzie ona podlegała opodatkowaniu w VAT. Różnica, która będzie regulowana po 1 września 2019 roku będzie już objęta VAT (art. 41 ust. 14h pkt 1 w związku z art. 41 ust. 14f). Jak dokonać korekty zwrotu części lub całości zaliczki otrzymanej przed utratą zwolnienia w VAT? ▲ wróć na początek UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disqus. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disqus zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disqus. O szczegółach przetwarzania danych przez Disqus dowiesz się ze strony. Jeżeli miałbym wskazać rodzaj usług, które najtrudniej rozliczyć w VAT, to byłyby to usługi budowlane. Przewidziano dla nich bowiem szereg różnego rodzaju wyjątków. Dzisiejszy wpis to próba uporządkowania najbardziej problematycznych kwestii związanych z usługami budowlanymi oraz budowlano-montażowymi. Chciałbym jednak ten wpis na bieżąco aktualizować o dodatkowe problemy zgłaszane przez czytelników. Jeżeli uważasz, że powinienem o coś rozszerzyć ten artykuł, to daj mi proszę znać w komentarzu. 🙂 Co rozumiemy przez usługi budowlane i budowlano-montażowe? Nie znajdziesz w ustawie o VAT definicji usług budowlanych ani budowlano-montażowych. Nie odwołuje się ona również do klasyfikacji PKWiU (poza przypadkiem stosowania MPP). W celu ustalenia znaczenia tych pojęć musimy więc posłużyć się definicjami słownikowymi. Budowlany to dotyczący budowy albo budowli, służący do budowy. Montażowy pochodzi natomiast od wyrażenia montaż, które oznacza składanie maszyn, aparatów, urządzeń itp. z gotowych części lub zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych. W oparciu o ww. definicje, usługę budowlaną pojmowałbym jako wszelkiego rodzaju roboty, które dotyczą budowli (czy też szerzej – obiektu budowlanego). Będą to zatem jakiekolwiek prace, które zmierzają do wybudowania, przebudowania lub rozbiórki obiektu budowlanego. Natomiast przez usługi budowlano-montażowe rozumiem roboty dotyczące urządzeń lub maszyn, które stanowią część obiektu budowlanego lub które są z tymi obiektami połączone. Dlaczego uważam, że są to usługi, które najtrudniej rozliczyć w VAT? W przypadku, gdy czynny podatnik VAT wykonuje usługę, to ustalenie sposobu jej opodatkowania wymaga określenia następujących elementów: miejsca świadczenia – tj. w jakim państwie usługa podlega opodatkowaniu; momentu powstania obowiązku podatkowego; stawki VAT; terminu wystawienia faktury; sposobu zapłaty (weryfikujemy to od momentu wprowadzenia MPP). W każdym z ww. elementów dla usług budowlanych lub budowlano-montażowych przewidziano jakieś wyjątki. Z tego względu rozliczanie tych usług w VAT jest tak skomplikowane. Moment wykonania usługi Podstawową kwestią, którą należy ustalić w odniesieniu do usług, to moment ich wykonania. Datę tę bowiem musimy wskazać w fakturze. Dodatkowo liczymy od niej np. termin na wystawienie faktury. W przypadku usług budowlanych i budowlano-montażowych problem rodzi już samo ustalenie kiedy usługa jest wykonana. Przepisy ustawy o VAT tego nie określają. Generalnie przyjmuje się, że usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizuje wszystkie elementy danego świadczenia. W praktyce często jednak wykonanie usług budowlanych potwierdzamy podpisaniem protokołu zdawczo-odbiorczego. Usługodawca zgłasza, że wykonał usługę, a usługobiorca podpisując protokół potwierdza jej odbiór. Intuicyjnie większość z nas zapewne utożsamiałaby moment podpisania protokołu właśnie jako wykonanie usługi. Z resztą w umowach często stosowane są następujące zapisy: ,,usługę uznaje się za wykonaną z momentem podpisania protokołu odbioru”. Nasza intuicja niestety rzadko sprawdza się w podatkach. 😉 Stanowisko MF: Protokoły zdawczo-odbiorcze Zobaczmy co na temat protokołów zdawczo-odbiorczych sądzi Ministerstwo Finansów: Za datę wykonania usługi budowlanej lub budowlano-montażowej należy przyjąć datę faktycznego wykonania usługi, tj. dzień, w którym – w związku z wykonaniem określonej umową usługi lub jej części (jeżeli usługa jest przyjmowana częściowo) doszło do faktycznego zakończenia prac lub ich części – wykonawca zgłasza je do odbioru (w opinii wykonawcy usługi lub ich część są gotowe do ich przyjęcia przez nabywcę usługi). (…) nie należy wiązać momentu wykonania usługi budowlanej lub budowlano-montażowej ze spełnieniem formalności cywilnoprawnej, jaką jest podpisanie protokołu zdawczo-odbiorczego Interpretacja Ogólna Ministra Finansów z 1 kwietnia 2016 r., sygn. W świetle tych wyjaśnień, nie ma znaczenia kiedy podpisany został protokół odbioru. Za moment wykonania takiej usługi uznamy chwilę, w której wykonawca zgłasza jej zrealizowanie. Stanowisko TSUE: protokoły zdawczo-odbiorcze W sprawie protokołów wypowiedział się również TSUE w wyroku z 2 maja 2019 r., sprawa C-224/18. Uznał on, że formalny odbiór usługi może stanowić moment jej wykonania, pod warunkiem że takie formalności zostały ustalone przez strony (tj. wynika to z umowy) i jednocześnie na podstawie tych formalności ustala się ostatecznie wysokość należnej zapłaty. Powyższy wyrok wydany został na kanwie polskiej sprawy, w której Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok z 18 lipca 2019 r., sygn. I FSK 65/16. Wynika z niego, że za moment wykonania usługi możemy uznać akceptację wykonania robót budowlanych wynikającą z postanowień umownych, jeżeli: formalność odbioru została uzgodniona przez strony w umowie wiążącej je postanowieniami umownymi; powyższe postanowienia umowne odzwierciedlają rzeczywistość gospodarczą i handlową w dziedzinie, w której usługa jest wykonywana (sprawa ta dotyczyła usług budowlanych wykonywanych na podstawie umów opartych na warunkach kontraktowych FIDIC); formalność w postaci akceptacji wykonania robót budowlanych stanowi materialne zakończenie usługi i ustala ostatecznie wysokość należnego świadczenia wzajemnego. A zatem za moment wykonania usługi możemy uznać chwilę podpisania protokołu odbioru jedynie w szczególnych przypadkach, gdy spełnione są ww. warunki. Jednocześnie MF stoi na stanowisku, że po wydaniu ww. wyroku TSUE, wskazana wyżej interpretacja ogólna zachowuje aktualność (komunikat MF z r.). Kraj opodatkowania usługi budowlanej W ustawie o VAT nie przewidziano żadnego wyjątku dla sposobu określania miejsca opodatkowania w przypadku usług budowlanych. Zasadą jest, że usługa podlega VAT w państwie siedziby usługobiorcy (jeśli nabywcą jest podatnik). Jeżeli usługobiorcą jest konsument, to podlega VAT w państwie siedziby usługodawcy. Należy jednak zwrócić uwagę, że usługi budowlane lub budowlano-montażowe związane są z obiektem budowlanym – a ten znajduje się na określonej nieruchomości. W przypadku natomiast usług związanych z nieruchomościami, miejscem ich opodatkowania jest miejsce gdzie znajduje się nieruchomość (art. 28e ustawy o VAT). Za usługi budowlane podlegające VAT w państwie gdzie znajduje się nieruchomość uznamy np.: wznoszenie budynku na terenie oraz prace budowlane i rozbiórkowe dotyczące budynku lub jego części; budowę stałych struktur na terenie, jak również prace budowlane i rozbiórkowe dotyczące stałych struktur, takich jak systemy rurociągów gazowych, wodnych, kanalizacyjnych i podobnych; utrzymanie, remont i naprawę budynku lub jego części albo wskazanych w punkcie wyżej struktur; instalację lub montaż maszyn lub sprzętu, które po zainstalowaniu lub zamontowaniu są uznane za nieruchomość. Jeżeli więc wykonujesz tego rodzaju prace poza Polską, to zawsze zweryfikuj czy usługa nie podlega tam VAT. Przykładowy katalog świadczeń uznawanych za usługi związane z nieruchomościami wymieniony został w art. 31a-31c rozporządzenia 282/2011. Termin na wystawienie faktury Faktury z zasady wystawia się do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę. Przepis ten nie dotyczy jednak usług budowlanych i budowlano-montażowych. Do nich bowiem stosujemy art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, fakturę należy wystawić najpóźniej 30. dnia od dnia wykonania usług. Oczywiście termin ten dotyczy wyłącznie przypadków, gdy nabywcą usługi jest inny podatnik albo osoba prawna. Jeżeli natomiast Twoim klientem jest konsument, to oczywiście nie masz obowiązku dokumentowania świadczenia fakturą. Może on jednak zażądać wystawienia faktury, wówczas musisz ją wystawić w określonym terminie (szerzej opisuję to w artykule Jaki jest termin na wystawienie faktury VAT). Obowiązek podatkowy w VAT Zasadą jest, że obowiązek podatkowy w VAT powstaje z chwilą wykonania usługi. Oczywiście w odniesieniu do usług budowlanych mamy wyjątek. Przy czym wyjątek ten stosujemy jedynie w przypadku, gdy nabywcą jest inny podatnik lub osoba prawna. Dlatego odrębnie rozważymy oba przypadki. Ważne! W obu przypadkach obowiązek podatkowy rodzi również zaliczka. Jeżeli więc otrzymasz przedpłatę na poczet usługi budowlanej lub budowlano-montażowej, to masz obowiązek rozpoznać obowiązek podatkowy – w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Niezależnie od tego kto jest nabywcą usługi. Wskazane niżej zasady powstawania obowiązku podatkowego zastosujesz więc w przypadku, gdy: w ogóle nie otrzymasz zaliczki albo otrzymasz zaliczkę lub zaliczki, które łącznie nie opiewają na 100% należności – wówczas pozostałą część należności rozliczysz wg niżej opisanych zasad (tj. po wykonaniu usługi). Nabywcą jest inny podatnik lub osoba prawna W takim przypadku mamy przepis, z którego wynika, że: obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych. art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy o VAT. Kluczowe jest w tym przypadku odwołanie do art. 106b ust. 1 ustawy o VAT. Przepis ten obliguje podatnika do udokumentowania usługi fakturą jeżeli jej nabywcą jest podatnik albo osoba prawna (nie ma znaczenia czy jest to polski czy zagraniczny kotrahent). Szczegółową analizę tego przepisu znajdziesz w artykule Kiedy muszę wystawić fakturę VAT. Jeżeli więc świadczysz usługę na rzecz innego podatnika, to obowiązek podatkowy w VAT dla tej usługi powstanie z chwilą wystawienia faktury. Co jeśli nie wystawisz faktury w terminie? Wówczas stosujemy art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, z którego wynika, że obowiązek podatkowy rozpoznajemy z chwilą upływu terminu na wystawienie faktury. Nabywcą jest konsument Jeżeli nabywcą usługi nie jest ani podatnik VAT ani osoba prawna, to żadnej szczególnej regulacji nie stosujemy. Obowiązek podatkowy powstaje wówczas z chwilą wykonania usługi. Stosujemy więc art. 19a ust. 1-3 ustawy o VAT. Stawka VAT Podstawowa stawka VAT to 23%. I taką zastosujemy do większości wykonywanych usług budowlanych oraz budowlano-montażowych. W niektórych przypadkach właściwa jednak będzie stawka 8%. Możliwość jej stosowania uzależniona jest jednak od: rodzaju wykonywanych przez Ciebie prac oraz obiektu, którego one dotyczą. Zasady stosowania stawki 8% w tym przypadku określone są w art. 41 ust. 12-12e ustawy o VAT. Rodzaj prac, do których możliwe jest stosowanie stawki 8% Jeżeli chodzi o rodzaj wykonywanych prac, to stawka ta jest właściwa do: budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych. Ustawa o VAT definiuje jedynie roboty konserwacyjne – są to roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części, inne niż remont (art. 41 ust. 12d ustawy o VAT). Dla pozostałych pojęć definicji ustawowych brak. W takim przypadku należy posłużyć się ich słownikowym znaczeniem. Przy czym często praktykowane jest odwołanie w tym zakresie do przepisów prawa budowlanego. Rodzaj obiektów jakich mają dotyczyć ww. prace Stawka 8% znajdzie zastosowanie wyłącznie do prac, które dotyczą budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Jakiego rodzaju są to obiekty opisuję we wpisie 8% stawka VAT przy sprzedaży budynku lub lokalu. Szczególne regulacje dotyczące robót konserwacyjnych W przypadku robót konserwacyjnych nie stosuje się przepisów, które przewidują limity powierzchniowe dla lokali mieszkalnych i budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Jeżeli wykonujesz roboty konserwacyjne dotyczące takich obiektów, stawkę 8% zastosujesz niezależnie od ich powierzchni. Niemniej jednak w odniesieniu do tych robót wprowadzono dodatkowe ograniczenie. Stawkę 8% możesz zastosować pod warunkiem, że wartość towarów bez podatku wliczanych do podstawy opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych wynosi maksymalnie 50% tej podstawy (art. 41 ust. 12e ustawy o VAT). Dokonujesz robót konserwacyjnych, które dotyczą domu mieszkalnego o powierzchni 500m2. Do całej usługi możesz zastosować stawkę 8%. Warunkiem jest jednak, aby robocizna była warta więcej niż materiały (tj. wartość towarów wykorzystanych w ramach usługi nie przekraczała 50%). Co jeśli wartość towarów przy robotach konserwacyjnych przekroczy 50% wartości usługi? Wówczas w mojej opinii znajdują zastosowanie limity powierzchniowe z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT. Stawkę 8% stosujesz tylko tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Do pozostałej części stosujesz stawkę 23%. Płatność za usługę budowlaną – podzielona płatność Kolejnym skomplikowaniem w rozliczaniu tych usług jest ich objęcie mechanizmem podzielonej płatności. Jeżeli danej usługi budowlanej lub budowlano-montażowej dotyczy obligatoryjna podzielona płatność, to: dostawca ma obowiązek uwzględnić na fakturze adnotację „mechanizm podzielonej płatności” – więcej na ten temat przeczytasz w artykule Kiedy faktura musi zawierać adnotację mechanizm podzielonej płatności; nabywca jest zobligowany do zapłaty VAT związanego z tym świadczeniem za pomocą split payment. Dodatkowo od 1 października 2020 r. obie strony muszą w cz. ewidencyjnej JPK uwzględnić oznaczenie MPP. Obligatoryjne MPP wystąpi jeżeli są łącznie spełnione następujące warunki: transakcja jest udokumentowana fakturą zawierającą VAT wystawioną dla podatnika; dotyczy usługi budowlanej lub budowlano-montażowej wymienionej w załączniku nr 15 do ustawy o VAT; wartość brutto faktury przekracza 15 tys. zł. Szczegółowo o podzielonej płatności przeczytasz w przygotowanym przeze mnie poradniku. Usługi objęte MPP Aby określić czy danej transakcji dotyczy obligatoryjna podzielona płatność musisz więc ustalić czy: wartość faktury przekracza kwotę 15 tys. zł; wykonywana przez Ciebie usługa oznaczona jest symbolem PKWiU wskazanym w załączniku nr 15 do ustawy o VAT; nabywcą usługi jest podatnik VAT. jeżeli na wszystkie ww. pytania odpowiesz tak, to danej transakcji dotyczy obligatoryjna podzielona płatność. W poszczególnych pozycjach załącznika nr 15 do ustawy o VAT wymieniono następujące usługi: Poz. PKWiU Nazwa usługi (grupy usług) 98 Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków) 99 Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków) 100 Roboty ogólnobudowlane związane z budową autostrad, dróg, ulic i innych dróg dla pojazdów i pieszych oraz budową pasów startowych 101 Roboty ogólnobudowlane związane z budową dróg szynowych i kolei podziemnej 102 Roboty ogólnobudowlane związane z budową mostów i tuneli 103 Roboty ogólnobudowlane związane z budową rurociągów przesyłowych 104 Roboty ogólnobudowlane związane z budową sieci rozdzielczych, włączając prace pomocnicze 105 Roboty ogólnobudowlane związane z budową systemów irygacyjnych (kanałów), magistrali i linii wodociągowych, obiektów do uzdatniania wody i oczyszczania ścieków oraz stacji pomp 106 Roboty związane z wierceniem studni i ujęć wodnych oraz instalowaniem zbiorników septycznych 107 Roboty ogólnobudowlane związane z budową przesyłowych linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych 108 Roboty ogólnobudowlane związane z budową rozdzielczych linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych 109 Roboty ogólnobudowlane związane z budową elektrowni 110 Roboty ogólnobudowlane związane z budową nabrzeży, portów, tam, śluz i związanych z nimi obiektów hydrotechnicznych 111 Roboty ogólnobudowlane związane z budową budowli produkcyjnych i dla górnictwa 112 Roboty ogólnobudowlane związane z budową stadionów i boisk sportowych 113 Roboty ogólnobudowlane związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowanych 114 Roboty związane z rozbiórką i burzeniem obiektów budowlanych 115 Roboty związane z przygotowaniem terenu pod budowę, z wyłączeniem robót ziemnych 116 Roboty ziemne: roboty związane z kopaniem rowów i wykopów oraz przemieszczaniem ziemi 117 Roboty związane z wykonywaniem wykopów i wierceń geologiczno-inżynierskich 118 Roboty związane z wykonywaniem instalacji elektrycznych służących bezpieczeństwu 119 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych 120 Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodnokanalizacyjnych i odwadniających 121 Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych 122 Roboty związane z wykonywaniem instalacji gazowych 123 Roboty związane z wykonywaniem izolacji 124 Roboty związane z wykonywaniem ogrodzeń 125 Pozostałe roboty związane z wykonywaniem instalacji, gdzie indziej niesklasyfikowane 126 Roboty tynkarskie 127 Roboty instalacyjne stolarki budowlanej 128 Roboty związane z wykładaniem posadzek i oblicowywaniem ścian 129 Roboty związane z wykładaniem podłóg i ścian lastryko, marmurem, granitem lub łupkiem 130 Pozostałe roboty związane z wykładaniem podłóg i ścian (włączając tapetowanie), gdzie indziej niesklasyfikowane 131 Roboty malarskie 132 Roboty szklarskie 133 Roboty związane z wykonywaniem elementów dekoracyjnych 134 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych 135 Roboty związane z wykonywaniem konstrukcji dachowych 136 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych prac dekarskich 137 Roboty związane z zakładaniem izolacji przeciwwilgociowych i wodochronnych 138 Roboty związane z montowaniem i demontowaniem rusztowań 139 Roboty związane z fundamentowaniem, włączając wbijanie pali 140 Roboty betoniarskie 141 Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych 142 Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji z cegieł i kamienia 143 Roboty związane z montażem i wznoszeniem konstrukcji z elementów prefabrykowanych 144 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych Wyciąg z załącznika nr 15 do ustawy o VAT Całkiem sporo tego, prawda? 😉 Mam nadzieję, że ten wpis choć trochę ułatwi Ci rozliczanie tego rodzaju usług w VAT. Obecnie w Senacie znajduje się uchwalona w dniu 27 listopada 2020 r. ustawa o zmianie ustawy o VAT oraz niektórych innych ustaw. Ustawa ta zakłada wprowadzenie rozwiązań w zakresie uproszczenia rozliczeń w VAT - tzw. pakiet SLIM VAT, o charakterze doprecyzowującym i uzupełniającym w stosunku do niektórych konstrukcji prawnych w podatku VAT. Nowe rozwiązania, co do zasady, mają obowiązywać od 1 stycznia 2021 r., z wyjątkiem niektórych przepisów, które wejdą w życie w innych terminach ( zmiany dotyczące TAX FREE).Zmiana zasad rozliczania korekt in minusZ obecnie obowiązujących przepisów wynika, że w przypadkach, gdy dochodzi do obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, korekty obrotu dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania tej korekty przez nabywcę lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie tego potwierdzenia po tym terminie uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to o zmianie ustawy o VAT, która obecnie znajduje się w Senacie (stan na dzień oddania GP do druku), przewiduje zmiany polegające na tym, że w przypadku korekt in minus obniżenie podstawy opodatkowania i VAT należnego będzie miało miejsce już w okresie, w którym zostanie wystawiona faktura korygująca, pod warunkiem że z posiadanej przez podatnika dokumentacji wynikać będzie, iż uzgodniono z nabywcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w korekcie oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną przypadku faktur korygujących in minus wystawionych przed 1 stycznia 2021 r. i nierozliczonych przed tą datą, zastosowanie mają mieć także przepisy dotychczasowe. Przy czym podatnik, który w przyszłym roku chciałby stosować dotychczasowe rozwiązania, będzie miał taką możliwość, ale tylko do końca 2021 r. Wybór stosowania tych rozwiązań będzie musiał być jednak uzgodniony na piśmie pomiędzy sprzedawcą a nabywcą przed wystawieniem pierwszej faktury korygującej w 2021 w eksporcie towarówJak wynika z obecnego brzmienia art. 41 ust. 9a ustawy o VAT (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), jeżeli podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, 0% stawkę VAT w eksporcie towarów stosuje się w odniesieniu do otrzymanej zapłaty, pod warunkiem że wywóz towarów nastąpi w terminie 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zapłatę, oraz podatnik w tym terminie otrzymał dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy o VAT. Przepisy art. 41 ust. 7, 9 i 11 ustawy o VAT stosuje się ustawy wydłuża termin wywozu towarów z 2 do 6 miesięcy, pozwalającego na zastosowanie 0% stawki VAT do zaliczki w eksporcie do odliczenia VATObecnie podatnik VAT na odliczenie VAT naliczonego ma, co do zasady, 3 miesiące. Jeżeli bowiem nie odliczy podatku w rozliczeniu za okres, w którym spełnił ustawowe warunki odliczenia, może tego dokonać w rozliczeniu za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych. Po tym czasie odliczenie możliwe jest wyłącznie w drodze korekty deklaracji. Po zmianie przepisów podatnicy rozliczający podatek VAT miesięcznie będą mogli skorzystać z prawa do odliczenia VAT na bieżąco w ciągu 4 okresów rozliczeniowych. Ponadto będzie możliwość odliczania VAT z tytułu nabycia usług noclegowych w celu ich odsprzedaży, opodatkowanych u podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy o celu wyeliminowania jakichkolwiek wątpliwości nastąpi zmiana brzmienia art. 108 ust. 1a ustawy o VAT, z którego będzie wynikało, że w przepisie tym chodzi o faktury, w których wartość brutto przekracza kwotę zł lub jej równowartość, w przypadkach gdy kwoty na fakturze wyrażane są w walucie obcej. Dodatkowo będą wskazane zasady, jakie będą stosowane w celu ustalenia, czy wartość brutto faktury przekracza limit zł w przypadku, gdy wskazane na fakturach kwoty wyrażone są w walucie obcej. W takim przypadku stosować się będzie zasady analogiczne jak przy przeliczaniu kwot dla celów określania podstawy opodatkowania, czyli zasady określone w art. 31a ustawy o wprowadzono zmiany w art. 108a ust. 1d ustawy o VAT polegające na niestosowaniu MPP również do potrąceń pozakodeksowych. Nastąpi więc odejście od odwołania w tym przepisie do Kodeksu cywilnego i wyłączenie obowiązku stosowania MPP w przypadku dokonania innych potrąceń (dopuszczalnych na gruncie zasady swobody umów i istniejących na rynku, np. netting). Ponadto nowelizacja przewiduje wprowadzenie nowych możliwości dokonywania płatności z rachunku VAT, tj. kwoty odpowiadającej kwocie podatku z tytułu importu towarów czy też należności celnych na rzecz agencji stawek VATNastąpi także zmiana definicji rolnika ryczałtowego, czasopism regionalnych lub lokalnych oraz brzmienia załączników nr 3 i nr 10 do ustawy o VAT. Zostaną również zmienione symbole PKWiU 2008 na symbole PKWiU 2015 w załączniku nr 15 do ustawy o VAT oraz w zakresie wyłączeń ze zwolnienia podmiotowego z VAT określonych w zmianyNowelizacja ustawy o VAT zakłada także zwiększenie limitu odnoszącego się do jednorazowych prezentów o małej wartości z 10 zł do 20 na podstawie zmienionych przepisów będą mogli również wybrać na potrzeby rozliczania podatku VAT zasady przeliczenia kursu walut stosowane do przeliczenia przychodu w podatku też wprowadzenie 3-letniego okresu ważności WIS, a także ograniczenia ochrony podatnika w przypadku, gdy WIS zostanie wykorzystana w transakcjach stanowiących nadużycie prawa. Zmiany obejmą również Wykaz podatników VAT (tzw. białą listę). Nie będą już w nim zamieszczane numery PESEL TAX FREEWprowadzony będzie w pełni elektroniczny obieg dokumentów TAX FREE oraz ewidencjonowanie w systemie informatycznym wystawionych dokumentów TAX FREE i wypłaconych kwot zwrotu VAT podróżnym. Elektroniczna forma dokumentu TAX FREE, jak tłumaczył resort w uzasadnieniu do projektu nowelizacji, ma umożliwić wprowadzenie elektronicznego potwierdzenia wywozu poza terytorium UE towarów ujętych w dokumencie TAX FREE oraz ma usprawnić obsługę tego dokumentu w systemach informatycznych obieg dokumentów TAX FREE będzie rejestrowany w krajowym systemie teleinformatycznym służącym do obsługi dokumentów będących podstawą do dokonania zwrotu podatku VAT podróżnym na Platformie Usług Elektronicznych objęte pakietem SLIM VATCzego zmiana dotyczy?JestBędzietermin wywozu towarów dla zachowania 0% stawki VAT przy opodatkowaniu zaliczek z tytułu eksportu towarów2 miesiące6 miesięcytermin do odliczenia VAT naliczonego3 miesiące4 miesiącelimit na nieewidencjonowane prezenty o małej wartości10 zł20 złodliczanie podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług noclegowych w celu ich odsprzedażybrak możliwości odliczania VATbędzie taka możliwośćrozliczanie faktur korygujących in plusbrak przepisówart. 29a ust. 17 i 18 ustawy autor: Aleksandra Węgielska Gazeta Podatkowa nr 100 (1766) z dnia 2020-12-14Miejsce świadczenia w interpretacjach organów podatkowych. Wszystko na ten temat w poradniku na 2021Zmiany w VATVATSLIM VAT

art 41 ustawy o vat 2020